کودک من برای انجام کارهای روزمره وقتکشی میکند
پیش از این در مورد مکاتب تربیتی مختلف با شما صحبت کردیم وتا حدی به معرفی آنها پرداختهایم (مطالب پرونده مکاتب تربیتی را در سایت نگاه کنید، اینجا). یکی از این مکاتب، مکتبی موسوم به روش تربیت مثبت بود که پیروان آن به روشهای تربیتی عاری از خشونت (تربیت بدون فریاد) و دادن استقلال در تصمیم گیریها به کودکان اعتقاد داشتند. حال میخواهیم بیشتر روی این مکتب متمرکز شویم و ببینیم طرفداران آن در عمل، در مقابله با موقعیتهای مختلف چه روشهایی را در پیش میگیرند.
یکی از کتابهایی که در این زمینه وجود دارد، کتابی است با عنوان «من هر راهی را امتحان کردم»، نوشته ایزابل فیلیوزا. خانم فیلیوزا نویسنده معروف در زمینه روانشناسی کودک در فرانسه است که دیدگاههایش به زبانهای دیگر هم ترجمه شدهاند.
راستش را بخواهید در میان ما رستاکیها هم نظرات متفاوتی در مورد حرفهای این روانشناس و همفکران او وجود دارد و بعضی از ما فکر میکنیم که در عمل به کارگیری روشهای آنها چندان هم ساده نیست یا عدهای این بیم را دارند که نتیجه کار روی بچهها چندان هم مثبت نباشد. اما با وجود همه اختلاف نظرها و بحثها، تقریبا همه متفقالقولیم که مطالعه و شناخت دیدگاهها و روشهای آنها به خودی خود مفید است و حداقل در برخی زمینهها میتواند کاربردی باشد. در ذیل به بیان راهکارهای ارائه شده در کتاب فوق درباره مخالفت خوانیها، گریهها و بحرانهای بچهها در طول سنین ۱ تا ۵ سالگی میپردازیم.
ادامه مطلب در: