در مقابل کودکی که با واقعهای دلهرهآور مواجه شده، چه واکنشی داشته باشیم؟
بگذارید ماجرایی را با هم تصور کنیم:
کودک دو سالهای با پرستارش در یک ماشین است که ماشین تصادف میکند. پرستار زخمی میشود و با آمبولانس به بیمارستان انتقال پیدا میکند. در همان زمان با والدین کودک نیز تماس میگیرند که به سراغ او بیایند. وقتی والدین به کودک میرسند، او فقطچند کلمهای را که بلد است دائم تکرار میکند. اسم پرستارش را میگوید و صدای آمبولانس را تقلید میکند. خود را در این موقعیت به جای پدر یا مادر کودک بگذارید. چه واکنشی نشان میدهید؟
پیشنهاد میکنیم ابتدا این موقعیت را کامل تصور کنید و به واکنش خود فکر کنید. یک مدتی زمان بگذارید که کاملا فکر کنید به نظر شما چه واکنشی و چه کلامی مناسبترین خواهد بود. بعد از آن، پاسخ کتاب The Whole-Brain Child را در این باره بخوانید.
این موقعیت قطعا یک مثال است ولی در شرایط متفاوتی ممکن است با ماجرایی شبیه آن مواجه شویم. موقعیتهای خاصی که از نظر ما اضطرابآورند و هر چند بچهها در آنها آسیب جسمی نمیبینند ولی ممکن است از نظر روانی و در ناخودآگاهشان تاثیر منفی به جای گذارند.
پیش از اینکه به پاسخ کتاب در این باره بپردازیم، نظر برخی از مادران گروه رستاک را هم مطرح میکنیم.
این نکته را در نظر داشته باشید که این نظرها مثل تمامی بخشهای تبادل نظر در سایت ما، دیدگاههای تخصصی نیستند و صرفا نظر مادرانی هستند که مثل شما با چنین پرسشی مواجه شدهاند و پاسخ خود را بیان کردهاند. دیدگاه تخصصی و قابل استناد همان دیدگاه کتاب است که در پایان بحث میآید.
ادامه مطلب در: